Eerste dag op school+ mijn eerste treinrit

Claudia Kouwenhoven: is op dit moment aan het ontdooien!

Het was een typisch scandinavisch weertje vandaag! Sneeuw, sneeuw, sneeuw, ...en ja, nog eens sneeuw! Gelukkig had ik een lekker warme zelfgebreide sjaal van ons Chantalleke aan! Dankuwel Chantal! Ze komen van pas!
Ik ben vandaag op tijd opgestaan om naar school te vertrekken. Hanne ging met de fiets, en ikzelf met de trein en de bus. Om 8u45 vertrok ik richting de drukke baan om de trein te nemen. Dit lukte heel goed en toen ik daarna op de bus kwam, zag ik enkele Spaanse meisjes die me bekend voorkwamen van op Facebook. Dus ben ik maar gaan vragen of ze in mijn klas zaten! En ik had nog gelijk ook zég! Gelukkig maar, want ik wist eigenlijk totaal niet waar ik af moest stappen! Je kan al meteen voelen aan hen dat ze toch een andere manier van praten, grapjes maken, luisteren, afspreken, enzovoort, hebben. We waren te vroeg dus zijn we nog eventjes binnen aan een tafeltje gaan zitten om wat te babbelen. Uiteindelijk zaten we in een klaslokaal met Spanjaarden, Belgen, een Sloveense, veel Duiters (waarmee de leerkracht grapte dat ze discipline op school belangrijk vinden en waar de Duitsers alles over zouden weten volgens hem), een Turk, Ierse meisjes (super lieve meisjes), Oostenrijkse jongens en meisjes, Italianen,... . We hebben wat kennisgemaakt met elkaar en een spelletje gespeeld waarbij we wat over onszelf moesten vertellen via huissleutels, fietssleutels,..die we bij hadden. Daarna hebben we onze uurroosters gekregen en die zien er vrij leeg uit vind ik al bij al. Maar natuurlijk zou ik ook geen volle lessenroosters willen omdat ik dan geen tijd heb om te relaxen, naar de winkels te gaan, de stad te leren kennen... .Als laatste hebben ze ons getoond hoe we onszelf konden inloggen op de schoolsite, hoe we konden printen en nog wat andere kleine zaakjes uitgelegd.

Maar dan ....moest ik natuurlijk ook nog wel terug thuis geraken he! Ik liep naar de bushalte om te kijken wanneer ik een bus terug had naar het treinstation. Het openbaar vervoer in Kopenhagen is super goed!! Om de paar minuten heb je treinen en bussen dus je moet altijd maar enkele minuten wachten. Gelukkig maar voor mij, want toen ik de trein terug naar huis nam, kwam ik voorbij een treinhalte die wel heel hard leek op de buurt waar ik woon! ... jaja ge hoort hem al aankomen. Ik was te ver gereden! Ik zag mijn huis zo voorbij komen! Hoe kan da nu?? De volgende halte is pas Valby, waar ik woon! Blijkbaar moest ik dus niet afstappen bij Valby, maar de halte ervoor bij Langgade ofzoiets, terwijl ik in Valby woon! Niet zo erg dacht ik...dan neem ik gewoon een trein terug! Aha! De H trein komt eraan, die kan ik wel nemen denkik.... Toen ik er op zat zag ik mijn huis wééral voorbij komen! LAP!! ... Kon ik weeral wachten op een trein. Wat heb ik dus geleerd vandaag? Geen H trein nemen, want die stopt ni bij ons stukje dorp! Altijd een C trein!


Zo dadelijk komen Charlotte, Hanne en Tine aan! Kben eens benieuwd wat dat gaat geven! Met 2 meisjes hadden we ruim plek genoeg! veel te veel zelfs! Met 5 zal het krap worden, maar da zal wel lukken! Kdenk dat ze het hier even gezellig zullen vinden als mij en Hanne. Volgens Hanne, Jen en Tinneke (nog een paar andere Belgen) spreek ik plat Antwerps. Wacht maar tot ze Charlotte horen dan haha :)

Morgen gaan we samen met de hele klas naar wat museums en Kopenhagen eens bekijken. Ik kijk er al naar uit! Wat me vandaag vooral is opgevallen, is dat het hier overal heel stil is ...ondanks dat we in een stad zijn! In de treinen en de bussen is het muisstil... en zelfs de treinen die over de rails gaan zijn geluidloos! Een stad naar mijn hart, want eerlijk gezegd hou ik wel van stilte af en toe ... zo eens efkes wegdromen, nadenken... Ik begrijp waarom ze zeggen dat de Deense mensen zo gelukkig zijn! En die kindjes hier op straat ... da zijn nu eens echt kinderen se! Met hun skipakjes aan in de bakfiets van hun mama of papa! Wat ik hier wel grappig vindt is dat ik mezelf al een paar keer betrapt heb dat ik gewoon Vlaams begin te spreken tegen mensen.. tot dat ik aan hun gezicht merk dat ik Chinees spreek voor hen, en dan moet ik opnieuw beginnen in het Engels! Maar dat zal ik nog wel gewoon worden!

Ik wil de groetjes doen aan: mijn mama die niet op skype geraakt, de Leo die mij naar de luchthaven heeft gebracht, mijn aller aller aller aller beste vriend Senne, Chantalleke en de Marc, onze Fons, ons moeke en ons vokke, al mijn lieve tantes en nonkels, ons anneke en mijn petekindje in haar buik, den Tom, ons Floortje, onze Jurgen en Aniek, Ina'ke, Steven en Kim, Leah, de pa en de ma, ons Eveline, ons Wilma'ke, Nikki, Hilde, ... en iedereen dak nog ni vernoemd heb. Het missen valt enorm mee omdat ik heel de dag bezig ben! En ik heb een zaaalliiigg bed, wat ook wel heel belangrijk is voor mij aangezien ik een slaapkop ben.

Ik ga Hanne helpen want die is weeral vollop aan het koken, en ik moet de raam in het oog houden voor wanneer de anderen hier aankomen! Bye bye !